27 mei, begin van Vestfjord

We gaan nog niet naar het Noorden, maar nemen weg 62 naar het Westen.
We gaan naar Latrabjarg. Het westelijkste puntje van IJsland én Europa.
Het betekent wel dat we op 29 mei na 230 kilometer 8 kilometer van Flokalundur verwijderd zijn. Een spannende rit.
Na 43 kilometer asfalt gaan we over op weg 612 en krijgen we 60 kilometer gravel en die moeten we morgen ook weer terug.
Onderweg nog even een laatste blik op de Snaefelsnes aan de overkant.
In Hjnótur stuiten we op een uiterst interessant streekmuseum. Alle spullen zijn verzameld door een bewoner van deze streek.
En er blijkt een spectaculaire redding te zijn geweest in 1947. Hiervan is een jaar later een documentaire van gemaakt. Toevallig strandde op het moment van opnemen op dezelfde plek een schip. Die redding is verwerkt in die documentaire.
Daarna door naar het westelijk puntje, Latrabjarg. Een gebied voor vogelliefhebbers. Meeuwen, alken en papagaaiduikers. En dankzij het mooie weer ook nog mooie foto's maken.Zie ook galerij 7
Vlakbij is een soort natuurterreintje waar we kunnen blijven staan. Alleen de wind en de golven.
Inmiddels gaat de zon pas om kwart voor twaalf onder en komt om 3 uur weer op. Het wordt niet donker.

28 mei.

Zoals al gezegd, 60 kilometer gravel terug. Op weg naar Talknafjordur.
Weg 612 terug en via 62 en 63 naar de camping in Talknafjordur.
Het landschap hier is adembenemend. Bergje op, uitzicht, bergje af en weer een heel ander uitzicht.
Op weg naar de camping even een afsteker naar Patreksfjordur om wat boodschappen te doen en een pak wijn kopen bij de Vinbudinn.
We hoefden tenslotte niet te betalen voor de camping.
De camping in Talknafjordur is open, maar we rijden eerst nog een stukje door naar de hotpot. Heerlijk sudderen in het warme water met weer uitzicht op de fjord.
Na een anderhalf uur toch maar naar de camping.

29 mei

We gaan van Talknafjordur naar de Dynjandi waterval.
We nemen weg 63 om na 53 kilometer op weg 60 uit te komen. 8 kilometer van Flokalundur.
Totaal hebben we 93 kilometer gravelweg voor de boeg. En alsof dat nog niet genoeg is moeten we ook nog eens 4 keer een bult op en af. Het is telkens maar een 600 meter omhoog, maar toch. De 100 pk van de Hymer moeten hard werken.
Maar het is het waard. De uitzichten zijn adembenemend. Dit is tot nu toe het mooiste deel van IJsland. De zuidelijke route valt hierbij in het niet.
We gaan door naar Thingeyri voor de camping. De bedachte camping lukt niet, want die bestaat niet meer.
Het wordt dan de camping bij het zwembad. Ook een leuke camping.

naar deel 8 »

naar deel 10 »